Gerrit Jacob Boekenoogen werd in 1868 in Wormerveer geboren. Al op jeugdige leeftijd ontpopte hij zich tot een verwoed verzamelaar van postzegels, oude kranten, munten en penningen. Bijzonder was ook de wetenschappelijke belangstelling voor wat hij verzamelde. Op 13-jarige leeftijd publiceerde hij raadsels in de Kindercourant, en als 14-jarige schreef hij voor de Vox Gymnasii een bijdrage over de eerste postzegels. Uit belangstelling voor de Zaanse volkscultuur is Boekenoogen sprookjes en populaire verhalen gaan verzamelen. In 1888 schreef hij zich in als student Nederlands bij de Universiteit van Amsterdam. Zijn leermeester daar was vooral Verdam, die hij in 1891 naar Leiden volgde. In 1893 deed hij hier doctoraal examen, drie jaar later gevolgd door een promotie op een proefschrift over de Zaanse volkstaal. 34 Jaar lang, tot zijn overlijden in 1930, is hij redacteur van het Woordenboek der Nederlandsche Taal geweest, waarvoor hij de artikelen Opaal tot Pleizier bewerkte.

Boekenoogen heeft een actieve rol vervuld in de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde. Hij werd lid in 1896, en vanaf 1897 hield hij regelmatig voordrachten tijdens de maandvergaderingen van de Maatschappij. In 1911 en 1920 was hij lid van het bestuur, van de Commissie voor Taal- en Letterkunde en van de Bibliotheekcommissie. De talrijke artikelen in kranten en tijdschriften leggen getuigenis af van Boekenoogens vele interesses die hij naast zijn professionele arbeid had. Hij schreef onder meer over de studie van de persoonsnamen, de geslacht-, wapen- en zegelkunde (hij bezat ook een omvangrijke verzameling afdrukken en afgietsels van zegels van middeleeuwse vorsten en steden), de kunsthistorie en vooral de volkskunde. Boekenoogen overleed te Leiden in 1930.