De bibliofiel en toneelcriticus Anton Cornelis Loffelt werd op 15 April 1841 te Utrecht geboren. Ter voorbereiding van het examen Middelbaar Onderwijs in de Engelse Taal- en Letterkunde reisde hij in 1865 naar Londen, waar hij gedurende tien maanden studeerde in de bibliotheek van het British Museum. Van 1869 tot 1875 werkte Loffelt als docent Engelse Taal- en Letterkunde aan de Hogere Burgerschool en het Gymnasium te Dordrecht. Om zich meer te kunnen toeleggen op de studie van de kunst en de letterkunde trok hij hierna naar Den Haag. Hij ontwikkelde zich hier tot een autoriteit op het gebied van de toneel- en kunstkritiek. Vanaf augustus 1879 publiceerde Loffelt in Het Vaderland onder de schuilnaam Ego kritische artikelen over de schilderkunst. Voor het dagblad Het Vaderland nam hij de rubriek: ‘Tooneel’ op zich. In 1889 voltooide hij Uren met Shakespeare, dat acht essays bevatte over de toneelwerken van Shakespeare.

Loffelt heeft zich ook toegelegd op het verzamelen van kinderboeken. Zijn voorkeur ging uit naar werken waarbij veel aandacht was besteed aan de vormgeving. Hij verzamelde niet alleen Nederlandse kinderboeken maar had ook grote belangstelling voor kinderboeken die in omringende landen werden gepubliceerd. Loffelt had met name bewondering voor de houtgravures van de Britse drukker Edmund Evans, en voor de ontwerpen van de kunstenaars die verbonden waren aan de Arts and Crafts groep, waaronder Walter Crane, Randolph Caldecott en Kate Greenaway. In 1893 richtte hij voor het Haagse genootschap Pulchri een tentoonstelling in onder de titel Engelsche prentkunst voor groote en kleine kinderen. Loffelt introduceerde met deze expositie de Britse kinderboeken en met name de kunstenaar Walter Crane bij een groter publiek in Nederland.

Rond 1895 kreeg Loffelt last van slechthorendheid en moest hij om deze reden stoppen met zijn toneelkritieken voor Het Vaderland. Wel leverde hij nog vele bijdragen over kunst voor het Nieuws van den Dag. Loffelt overleed te Den Haag op 24 september 1906.