Anna Frank-van Westrienen (1917-2012) studeerde geschiedenis te Leiden, onder andere bij Colenbrander en Huizinga. Zij was aanwezig bij de beroemde rede van Cleveringa, die protesteerde tegen het ontslag van joodse werknemers aan de universiteit. In het voorjaar van 1943 deed zij doctoraal examen aan de Universiteit van Utrecht, toen deze tijdens een korte periode daartoe gelegenheid gaf, zonder een loyaliteitsverklaring te vragen. Tijdens de bezetting was ze actief in het studentenverzet; zo vervaardigde zij o.a. persoonsbewijzen. Begin 1946 trouwde zij met Daan Frank, directeur van de North Holland Publishing Company, waarvan ze het reilen en zeilen met grote belangstelling volgde. Ze wijdde zich vervolgens aan haar man en hun drie kinderen. Toen de kinderen het huis uit waren, wilde ze met een dissertatie bewijzen dat ze haar academische titel verdiende en niet cadeau had gekregen. Ze promoveerde op 9 februari 1983 te Leiden met een proefschrift over de Groote Tour, de educatiereis van Nederlandse jongelingen, vooral in de zeventiende eeuw. Vele jaren later publiceerde zij een studie over het onderwijs van de Latijnse taal in de zeventiende eeuw. Ze had een manuscript van een schoolschrift gevonden, rijk geïllustreerd met emblemata. Een intensieve speurtocht bracht de bronnen aan het licht die door de jonge leerling waren nagetekend om zich elementair Latijn te verwerven. Voor dit onderzoek legde zij zelf een collectie oude drukken aan, meest embleembundels. Dit boek Het schoolschrift van Pieter Teding van Berkhout : vergezicht op het gymnasiaal onderwijs in de zeventiende-eeuwse Nederlanden, werd met een begeleidende expositie ten doop gehouden kort voor haar negentigste verjaardag in de Universiteitsbibliotheek Leiden. De illustraties kwamen voor een belangrijk deel uit de boeken in haar bezit. Deze oude drukken heeft zij gelegateerd aan de UB Leiden en de Koninklijke Bibliotheek. Bovendien legateerde zij een fonds ter uitbreiding van de collectie embleembundels in de UB.