Caspar George Carl Reinwardt (1773-1854) werd geboren in Lüttringhausen (Pruisen). In 1787 ging hij als apothekersleerling naar Amsterdam en studeerde aldaar natuurwetenschappen aan het Atheneum Illustre. Zijn bijzondere belangstelling ging uit naar de botanie. In 1800 kreeg hij een eredoctoraat in de geneeskunde en de natuurlijke wijsbegeerte aan de Universiteit van Harderwijk, waarna een benoeming volgde als hoogleraar scheikunde, natuurlijke historie en botanie aldaar. In 1808 werd hij aangesteld als directeur van de nog op te richten koninklijke plantentuin met diergaarde en natuurhistorisch museum. Twee jaar later volgde de benoeming tot buitengewoon hoogleraar scheikunde en artsenijbereidkunde en gewoon hoogleraar in de natuurlijke historie aan het Atheneum Illustre in Amsterdam. In de daaropvolgende jaren gaf hij vele adviezen op met name landbouwkundig terrein. Benoemd in 1815 tot 'directeur van het departement van landbouw, kunsten en wetenschappen op Java en naburige eilanden', vertrok Reinwardt in 1816 naar Nederlands-Indië, waar hij tot 1822 verbleef. Een van zijn bekendste wapenfeiten is het initiatief in 1817 tot oprichting van ’s Lands Plantentuin in Buitenzorg (Bogor). Reinwardt heeft een aantal dienstreizen op Java gemaakt. In 1819 leidde hij een wetenschappelijke expeditie in de bergen van West-Java (Priangan) en in 1821 ondernam hij een lange reis naar het oostelijke gedeelte van de archipel (Kleine Sunda eilanden, Molukken en Celebes). Hij liet tekeningen maken door de kunstenaars die aan zijn departement waren verbonden en hij verzamelde talloze exemplaren van de fauna en flora, mineralen en ook etnografica en Hindoe-Javaanse oudheden, die aan verschillende Nederlandse instellingen werden verzonden. Een aanzienlijk deel ging echter door schipbreuk verloren. Tevens gaf hij tal van adviezen aan het koloniaal bestuur over landbouw, nijverheid, onderwijs en gezondheidszorg. Van 1822 tot aan zijn pensioen in 1845 was hij in Leiden hoogleraar scheikunde, kruidkunde en natuurlijke historie, en directeur van de Hortus botanicus. Reinwardt heeft betrekkelijk weinig gepubliceerd. Willem Hendrik de Vriese (1806-1862), zijn trouwste leerling en opvolger als Leidse hoogleraar en directeur van de Hortus, heeft een deel van Reinwardt’s nagelaten papieren en reisjournalen uit Nederlands-Indië uitgegeven, voorafgegaan door een biografie van zijn leermeester (1858). De Vriese heeft ook Reinwardt’s aantekeningen met betrekking tot de Indische flora bewerkt en uitgegeven (Plantae Indiae Batavae Orientalis [etc.], 1856-1857).