Rudolf Aernoud Kern (1875-1958) was de zoon van hoogleraar Sanskriet Johan Hendrik Caspar Kern. Na de HBS volgde Kern vanaf 1893 de opleiding tot bestuursambtenaar te Delft. In 1896 slaagde hij voor deze opleiding en vanaf december in hetzelfde jaar ging hij aan de slag als aspirant-controleur op West-Java in de Preanger regentschappen.

Kern had wetenschappelijke belangstelling voor de regio en maakte, naast zijn ambtelijke werkzaamheden, een studie naar Soendanese taal- en letterkunde, geschiedenis en adat van het gebied. Na diverse benoemingen op Java als aspirant-controleur, keerde hij in 1903 wegens ziekte terug naar Nederland. Tijdens zijn driejarig verlof hield hij een lezing voor het Indisch Genootschap en publiceerde hij een aantal artikelen.

In de periode 1906-1911 keerde hij terug op Java en werkte als controleur in Patjitan, vervolgens als ambtenaar ter beschikking van de resident van de Preanger regentschappen en als controleur in Bandoeng. Tijdens zijn tweede verlofperiode (1911-1913) doorliep Kern de Nederlands-Indische Bestuursacademie in Den Haag. Vanaf 1914 keerde Kern terug op Java en was assistent-resident in diverse standplaatsen. Zijn bestuurscarrière vervolgde hij verder in 1920, toen hij benoemd werd tot waarnemend adviseur voor Inlandse zaken.

In 1926 werd Kern eervol ontslag verleend en werd hij lector Soendanees aan de Leidse Universiteit.