Charles Olke van der Plas (1891-1977) startte zijn bestuurlijke loopbaan in 1912 als administratief ambtenaar bij het Binnenlands Bestuur op Java. Nadat hij in 1919 werd toegelaten tot de Bestuursacademie in Nederland raakte zijn carrière in een stroomversnelling. In de periode 1921-1926 was hij consul te Djeddah. In 1927 zette hij weer voet op Javaanse bodem en was hij waarnemend Adviseur voor Inlandse Zaken. In 1932 werd Van der Plas benoemd tot resident van Cheribon op West-Java en tevens tot voorzitter van de Overdrachtscommissie. Deze commissie werd opgericht om de machtsoverdracht voortvloeiend uit de decentralisatiepolitiek voor te bereiden. In 1936 vervolgde hij zijn loopbaan als gouverneur van Oost-Java. Vanaf 1941 nam hij plaats in de Raad van Indië. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog werd hij met luitenant-gouverneur-generaal H.J. van Mook (1894-1965) naar Australië gezonden om de Nederlands-Indische regering voort te zetten. In 1944 werd Van der Plas benoemd tot directeur Binnenlands Bestuur in het kader van de heroprichting van de Nederlands-Indische regering in ballingschap. In oktober 1945 keerde hij als regeringsadviseur samen met Van Mook terug op Java. Tussen 1944 en 1946 was Van der Plas tevens adviseur voor Islamitische zaken. Na de soevereiniteitsoverdracht bekleedde Van der Plas diverse adviserende functies voor onder andere de Verenigde Naties.