Eugenius Marius Uhlenbeck (1913-2003) was taalkundige en Indoloog, die hoogleraar Javaans en algemene taalwetenschap was aan de Universiteit Leiden.

Uhlenbeck studeerde in 1937 af in de Indologie aan de Rijksuniversiteit Leiden, een jaar later ook in het Indisch Recht aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Van 1939 tot 1942 was hij taalambtenaar Javaans bij het Kantoor voor de Volkslectuur in Batavia. Na een verblijf in een interneringskamp, werd hij na de Tweede Wereldoorlog lector aan de Universiteit van Indonesië.

Op 12 april 1949 promoveerde hij cum laude op een proefschrift over de structuur van het Javaanse morfeem - aan de Leidse universiteit, waar hij vervolgens hoogleraar Javaans was van 1949 tot 1983. Van 1958 tot 1979 combineerde hij deze leerstoel met die in de Algemene taalwetenschap. Daarnaast was hij docent aan de Nutsacademie in Rotterdam en vervulde hij gasthoogleraarschappen aan vele buitenlandse universiteiten. Ook had hij vele binnen- en buitenlandse bestuurlijke functies, o.a. voorzitter van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV) waarvan hij van 1949 tot 1958 de Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde redigeerde en het Netherlands Institute for Advanced Study (NIAS) en vicevoorzitter van de Raad van Advies voor het Wetenschapsbeleid. In 1969 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.