Johan Philip (Job) Duyvendak (1897-1946) promoveerde in 1926 in de Indonesische taal- en letterkunde, waarna hij zijn doctoraaldiploma in de sociale aardrijkskunde afrondde. In 1929 werd hij als leraar geschiedenis, aardrijskunde en Indische cultuurgeschiedenis aangesteld aan de Algemene Middelbare School in Soerakarta, een functie die hij later ook zou vervullen in Jogjakarta en Batavia. In 1938 werd hij benoemd tot hoogleraar etnologie aan de Rechtshogeschool van Batavia. Als hoogleraar zou hij zich met name bezighouden met methodologische aspecten van het etnologisch onderzoek en zijn belangrijkste publicatie, naast zijn proefschrift over het Kakeangenootschap op Seran, is dan ook het leerboek Inleiding tot de Ethnologie van de Indische Archipel.

In 1930 trouwde hij met Carolina Rosalin Engelina Catharina Reynst (1902-1995). Beiden zouden na de Japanse inval in kampen terecht komen. Zij zouden weliswaar de Tweede Wereldoorlog overleven, maar enkele dagen na terugkomst in Nederland zou Duyvendak alsnog aan de gevolgen van zijn internering overlijden.