Studie van de fotografie richt zich doorgaans op de artistieke ontwikkeling van de foto-afdruk als kunstwerk of op de documentaire waarde van de foto als historische bron. Achter de productie van die foto ligt echter nog een andere geschiedenis: die van de ontwikkeling van de fotografische technologie. De collectie camera’s van de Universiteit Leiden beoogt de ontwikkeling van de fotografische apparatuur inzichtelijk te maken vanaf het vroegste begin tot nu.

In de collectie ligt een nadruk op de periode tot ca. 1960, met bijzonder veel in Nederland vervaardigde camera’s. Met uitzondering van de Dubroni-camera die is vervaardigd rond 1867, dateren de vroegste stukken uit de jaren tachtig van de negentiende eeuw, toen de eerste grootschalige camerafabrikanten hun producten op de markt brachten. Van het vroegste min of meer gestandaardiseerde cameratype, de opvouwbare houten ‘reiscamera’ met vast lensbord en beweegbaar staartbord, zijn enkele tientallen exemplaren aanwezig, waarvan een aantal in opmerkelijk goede staat. De opkomst van de amateurfotografie vanaf de jaren negentig van de negentiende eeuw is eveneens goed geïllustreerd; er zijn veel vroege Kodak-modellen aanwezig, evenals Duitse ‘detective’-camera’s, platenmagazijn-boxcamera’s en boxcamera’s voor rolfilm. In deze tijd werden ook in Nederland de eerste camerabouwers actief; de activiteiten van Loman, Brandsma en Schaap zijn goed vastgelegd. Lomans vroege reflexcamera en een aantal van zijn platencamera’s en handcamera’s zijn present, net als enkele van zijn prototypen (reflex, stereo reflex) en een uniek productiemodel stereo-reflexcamera. Voorts is er een exemplaar van Brandsma’s revolutionaire vouwbare reflexcamera. Een exemplaar van Van Albada’s groothoek-stereocamera, geproduceerd door Schaap, is samen met prototypen, ontwerpen en correspondentie bewaard.

De collectie omvat voorts een grote verscheidenheid aan modellen van de cameratypen die in de volgende periode op steeds grotere, industriële schaal werden geproduceerd: Europese klapcamera’s voor 9x12 cm platen en Amerikaanse klapcamera’s voor rolfilm, beide vooral populair vanaf de jaren tien van de twintigste eeuw. De opkomst van steeds kleinere en handzamere amateurmodellen in de jaren van het interbellum, wordt goed weergegeven, evenals het voortdurende bestaan van platencamera’s en box-reflexen voor de portret-, pers- en andere professionele fotografen. Nederlands fabrikaat bestaat in deze periode vrijwel niet en is dus ook niet in de collectie aanwezig.

De revolutie die eind jaren 1920 werd ingeluid door 35mm-film (‘kleinbeeld’) is gerepresenteerd met enkele vroege Leica’s, terwijl een aantal Rolleiflex-modellen samen met de premiumproducten van Zeiss en Agfa het professionaliseren van 120-formaat rolfilm weergeven. De overgang van functioneel ontwerp naar ‘design’ in de jaren 1930 is goed zichtbaar in zowel de Europese als Amerikaanse camera’s.

In de schaarste na de Tweede Wereldoorlog wisten een aantal Nederlandse camerabouwers kortstondig de cameramarkt te domineren. Aanwezig zijn de eenvoudige fabricaten van o.a. Tahbes, ReWo, Vena en Nefotaf. De explosie aan consumentenmodellen in de jaren 1950 is weerspiegeld in een grote variëteit aan box- en vouwcamera’s van Agfa, Kodak en vele kleinere fabrikanten. Professionele modellen zijn uit deze periode weinig vertegenwoordigd.

Van de periode vanaf de jaren 1960 omvat de collectie een beperkte selectie; zo zijn de typen van de 35mm spiegelreflex- en meetzoekercamera’s door enkele exemplaren vertegenwoordigd. Perscamera’s van na WOII zijn niet aanwezig. Wel maken consumentencamera’s van na 1960 nog met enkele 35mm-, 126- en Polaroidmodellen deel uit van de collectie.